"အားႏြဲ႔သူပါရွင္"

ကုိထံုတစ္ေယာက္ ေစ်းေရွ႕မွာ စိတ္ညစ္ေနတယ္။
သူဝယ္ထားတ့ဲပစၥည္းေတြကို ဘယ္လိုသယ္ရမွန္းမသိဘူးျဖစ္ေနလို႔ ေလ....ေတာင္းတလံုးရယ္၊ အိမ္သုတ္ေဆးတဂါလံပံုးရယ္၊ ၾကက္အရွင္ ၂ေကာင္နဲ႔ ဘဲအရွင္က ၄ ေကာင္ရယ္ေလ။
ဘာလုပ္ရမွန္းမသိဘူးျဖစ္ေနတံုး မိန္းမေတစ္ေယာက္ကလာေမးတယ္...
"ျခံအမွတ္ ၀၀၇၊ ေရဝတီလမ္းကုိ သိပါသလားရွင္"
"သိိတာေပ့ါ၊ က်ေနာ့္ျခံေဘးကပ္လ်က္ ျခံဘဲ"
"ဒါဆို ဘယ္လိုသြားရမလဲရွင္"
"က်ေနာ္လဲ အိမ္ျပန္မွာ က်ေနာ္နဲ႔လိုက္ခ့ဲေလ၊ ဒါေပမ့ဲ ဒီဟာေတြကုိဘယ္လိုသယ္ရမွန္းမသိဘူးျဖစ္ေနလို႔"
"လြယ္လြယ္ေလး၊ အိမ္သုတ္ေဆးပံုးကုိ ေတာင္းထဲ ထ့ဲလိုက္ျပီး ေခါင္းနဲ႔ရြက္လိုက္၊ ၾကက္တေကာင္စီကုိ လက္ေမာင္းမွာ ခ်ိပ္လိုက္၊ ဘဲ၂ ေကာင္ဆီကုိိ လက္တဖက္ဆီမွာဆြဲလိုက္"
သူမေျပာသလိုုလုပ္လိုက္တာ ကုိထံု ေတာ္ေတာ္အဆင္ေျပသြားတယ္။
အဲလိုနဲ႔ အတူတူေလွ်ာက္လာၾကရင္း လမ္းခုလပ္ လူျပတ္တ့ဲေနရာေရာက္ေတာ့ အဲဒီမိန္းမက ကုိထံုကို စြပ္စြဲပါေတာ့တယ္...
"ရွင္..ရွင္...က်မကုိ လူျပတ္တ့ဲလမ္းကေန ေခၚလာျပီး ဗလကၠာရက်င့္မလို႔ မလား"
"ဗ်ာ...က်ေနာ့္ ေခါင္းေပၚမွာ ေဆးပံုးၾကီးနဲ႔ေတာင္းကုိ ရြက္ထားတယ္...လက္ေမာင္းမွာလဲ ၾကက္ေတြခ်ိပ္ထားတယ္၊ လက္ႏွစ္ဖက္မွာလဲ ဘဲေတြ ဆြဲထားရတယ္၊ ဒီလိုလူက ခင္ဗ်ားေလးကုိ ဘယ္လိုလုပ္ ဗလကၠာရက်င့္လို႔ရမလဲဗ်ာ..."
ဒီေတာ့ အားနြဲတ့ဲ မိန္းကေလးက ဘာျပန္ေျပာတယ္ထင္လဲ... ....
"ဘဲေတြကုိ ေအာက္ခ်လိုက္ျပီး ထြက္မေျပးႏိုင္ေအာင္ ေတာင္းနဲ႔ အုပ္လိုက္ေလ၊ ေဆးပံုးကုိ ေတာင္းအေပၚကဖိထားလိုက္၊ ၾကက္ႏွစ္ေကာင္ကုိေတာ့ က်မ ကုိင္ထားေပးမယ္"....တ့ဲ။